rodzinnywyjazd.pl

Legenda o Piekarach

Gdy Eustachy był zaledwie kilkudniowym chłopcem, jego rodzice zginęli w tragicznych okolicznościach. To właśnie wtedy w jego życiu pojawiła się ciotka Rozalia. Była to kobieta niezwykle wyniosła i samolubna. Bił od niej chłód i bynajmniej nie była ona dobrym człowiekiem. 

Rozalia postanowiła zaopiekować się Eustachym. Nie było to jednak spowodowane chwilowym przypływem dobrego serca – co to, to nie. Kobieta wyczuła w chłopcu majątek, który miał odziedziczyć po swoich nieżyjących rodzicach.

I jak postanowiła, tak zrobiła. Przygarnęła chłopca pod swój dach, nie dając mu przy tym nawet odrobiny miłości, ani nawet zrozumienia. Eustachy jednak nie buntował się i nie sprzeciwiał ciotce. Pieczołowicie wykonywał powierzone przez nią zadania, nawet wtedy, gdy były one jawnym wykorzystywaniem.

Pewnego dnia jednak Eustachy stwierdził, że chce spróbować innego życia. Rozalia nie protestowała – było jej to na rękę. Nareszcie pozbędzie się problemu. I tak oto chłopiec wyruszył na poszukiwania lepszego życia, pozostawiając za sobą wszystko, co przeżył dotychczas.

Eustachy wędrował od miasta do miasta, chwytając się coraz różniejszych prac. I choć na początku odpowiadał mu taki tryb, z czasem zaczął go męczyć. Chłopak pragnął stabilizacji – chciał znaleźć stałą pracę i osiedlić się w określonym miejscu. Wiedział jednak, że jest to niemożliwe. Nie miał pieniędzy, gdyż wszystko, co zarobił, wydawał na przetrwanie.

Nastąpił jednak dzień, w którym pojawiła się dla Eustachego nadzieja. Przechadzając się po leśnych ścieżkach, między pagórkami i drzewami zauważył on bowiem stary młyn. Chłopiec, prowadzony przez promienie słoneczne, przedzierał się zatem przez trawy i chaszcze, aby dokładnie sprawdzić swoje odkrycie.

Gdy był już blisko, na swojej drodze spotkał Pastuszka. Eustachy zapytał o młyn, zaś mężczyzna odpowiedział, że jest on od lat nieczynny. Że dawniej zginął tam młynarz i od tamtego czasu nikt nie odważył się poprowadzić biznesu na nowo. Dodał także, że od śmierci właściciela w wiosce zaczęły się dziać naprawdę dziwne rzeczy.

To jednak nie przeraziło Eustachego ani na moment. Wiedział, że to jego szansa na rozpoczęcie lepszego życia. Wszedł więc do młyna i od razu rozpoczął pracę. Wieść o chłopcu rozeszła się z prędkością światła, a chłopi chwalili jego wyroby tak bardzo, że Eustachy z czasem otworzył swoją własną piekarnię.

I trzeba przyznać, że chętnych na chleb nie brakowało. Z dnia na dzień do piekarni przychodziło coraz więcej osób, aż w końcu Eustachy przestał się wyrabiać. Zatrudnił więc do pracy dziewczynę. Niezwykle piękna to była dziewoja, więc kwestią czasu był ich ślub.

W ten oto sposób Eustachy rozpoczął prawdziwe, szczęśliwe życie. Dorobił się trojga pięknych dzieci, a i pieniędzy nie brakowało. W tym miejscu należy dodać, że jego piekarnia rozrosła się do ogromnych rozmiarów, a nowi pracownicy wciąż przybywali. 

I choć czarne włosy Eustachego przyprószyła siwizna, on w głębi serca pozostawał taki sam. Wciąż był niezwykle pracowity, uczciwy i dobry. Zawsze witał swoich klientów z szerokim uśmiechem na twarzy, zawsze miał dla każdego miłe słowo.

I tak oto, na cześć dobrego Eustachego, powstała miejscowość o dźwięcznej nazwie – Piekary.

Galeria zdjęć

Skomentuj artykuł