rodzinnywyjazd.pl

Legenda o Bazyliszku

Pewnie każdy z Was słyszał na temat Bazyliszka. Jedni trochę więcej, drudzy może mniej... Tak czy owak czas nadrobić zaległości i odświeżyć swoją pamięć. Ta niezwykła historia sięga czasów królewskich, kiedy do Warszawy zjeżdżało rycerstwo z całego kraju, jak również pojawiały się ważne osobistości z zagranicy. Stolica słynęła z mistrzowskiego kunsztu płatnerskiego. Rzemieślnicy nie mogli narzekać na brak pracy, ponieważ nawet obcokrajowcy świadczyli ich doskonałych usług. Dniami i nocami naprawiali zbroje przywracając im dawny blask.

Największym uznaniem cieszył się pewien warsztaty Marcina, który szybko się wzbogacił. Miał on dwójkę uroczych dzieci, córeczkę Hankę i synka Maćka. Pociechy chętnie odwiedzały pracownię ojca, przyglądając się własnym odbiciom w wypolerowanej stali. Nadszedł dzień, kiedy poprosiły Marcina o pozwolenie na zabawę z rówieśnikami na pobliskich łąkach. Tata choć się bał o ukochanych, zgodził  się ale nakazał by nie zbliżały się do starej ruiny, która stoi pośród nadwiślańskich łąk. Krążyły pogłoski, że miejsce to straszy. Niektórzy mieszkańcy Warszawy sądzili nawet, że może tam żyć mityczny Bazyliszek. No właśnie, a kim właściwie był?  Połączenie zwierzęcia z diabłem, które przychodzi na świat raz na sto lat, a wykluwa się z jaja zniesionego przez koguta! Stwór wyglądał przerażająco, szczególnie jego wielka ptasia głowa i ogon na piętnaście metrów! Najstraszniejsze były jednak oczy. Wystarczyło, że Bazyliszek spojrzał na swoją ofiarę, a ta z przerażenia w jednej chwili kamieniała i stwór pozbawiał ją życia.

Dzieci przyrzekły ojcu, że nie zbliżą się do strasznego miejsca. Wiedziały, co może ich tam czekać. Udały się wpierw ze swoimi przyjaciółmi na kolorowy jarmark. Biegały między stoiskami i wąskimi uliczkami tuż nad rzeką. Szybko jednak zabawa się znudziła i  postanowiły udać się na łąkę. Dziewczynki robiły bukiet z kwiatów, a chłopcy oglądali pływające w przezroczystej wodzie ryby. Krok po kroczku, minuta po minucie, sprawiało, że oddali się od miasta, które zniknęło za horyzontem. Wtem, gdy księżyc pojawił się na niebie, dzieci zdały sobie sprawę, że zabłądziły. Dostrzegły w oddali jeden rozpadający się dom, więc postanowiły iść w jego kierunku. Okazało się, że była w nim tylko piwnica. Nagle  za jednymi drzwiami coś zaczęło błyszczeć. Zarówno chłopcy jak i dziewczynki nie mogli oderwać od tego czegoś wzroku. Były to oczy Bazyliszka, które połyskiwały złowrogo, zmieniając wszystkie dzieci w kamienie.

Marcin bardzo martwił się o swoje pociechy. Wychodził raz po raz przed warsztat, ale nie doczekał się powrotu dzieci. Ojciec czuł, że stało się coś strasznego, i że czym prędzej musi ruszyć im na ratunek. Wpadł na pomysł jak pokonać stwora. Miał on spojrzeć w swoje odbicie w mieniącej się stali miecza. To był jedyny sposób. Kiedy dotarł do strasznego domu zobaczył tam skamieniałości przypominające sylwetki jego ukochanych dzieci. Serce prawie mu pękło. W jednej chwili ukazał mu się wielki ogon potwora, a potem obrzydliwa głowa. Oczy Bazyliszka skierowały się  na jasną zbroje Marcina, którą mężczyzna uniósł wysoko. Bestia ujrzała swoje własne odbicie i w tym momencie zmieniła się w kamień, a w piwnicy zaczęły poruszać się posągi ludzi. Maciek i Hanka ocknęli się jakby ze strasznego snu i zobaczyli przed sobą bliskiego im wybawcę, który wyprowadził wszystkich poszkodowanych z przeklętej piwnicy. Tak oto płatnerz Marcin uratował swoje dzieci i inne ofiary Bazyliszka.

Jak dobrze, że Marcin znalazł odwagę w sobie i postanowił wybawić wszystkich ze wzroku starszego Bazyliszka. Mamy szczęście, że potwór został pokonany, prawda? :)

Galeria zdjęć

Skomentuj artykuł